“Heb je geen brood meegenomen voor de eendjes?”, vraagt de man. Ik ben halverwege mijn hardlooprondje en hij laat zijn hond uit. Zijn vraag komt onverwacht, maar een antwoord heb ik direct klaar. Net daarvoor heb ik immers een tijdje staan kijken naar het witte spul in het gras langs de waterkant. Wat is dat toch? En ineens zie ik het: iemand heeft een hele pan gekookte witte rijst leeggestort in het gras. Voorlopig zitten de eenden niet te wachen op een boterham van mij. Ze hebben te maken met een voedseloverschot en lopen met een grote boog om al het eten heen.

Jammer dat de eenden overvoerd worden met dit eenzijdige voedsel. Een uitgedroogde boterham aan de eendjes voeren… oké. Dat is ook leuk en leerzaam voor peuters en kleuters. Maar met een berg rijst doe je meer kwaad dan goed. Het prikkelt mijn nieuwsgierigheid. Wat is goed voer voor watervogels? De website PiepVandaag geeft snel antwoord. Géén brood (en vooral geen wit); liever iets voedzaams als haver, mais, sla, eendenkorrels of (verrassend!) een restje rijst. Een andere website meldt dat dieren door voeren geen moeite meer doen om zelf op zoek te gaan naar voedsel. Ze krijgen weinig beweging en vervolgens gezondheidsproblemen.

Bij mensen is het eigenlijk niet anders. Boodschappen doen, koken, afwassen, opruimen. Het kost tijd, maar zorgt voor broodnodige beweging. Koken is voor mij ook een bezigheid die creativiteit, improvisatie­vermogen en wat organisatietalent vraagt. Mijn broer, die chemicus is, ziet koken vooral als een hogere vorm van scheikunde. Maar veel anderen lijken vooral te gaan voor gemak. Alle overgebleven rijst gaat naar de eendjes.

De dagen daarna blijft die grote pan met witte rijst in mijn hoofd zitten. In een filmpje vertelt Kliekipedia dat bij ons jaarlijks 31% van de rijst in de vuilnisbak verdwijnt. Geen wonder dat ik de term ‘passend koken’ niet tegen kom op internet… Voor mij betekent het dat je – na een paar keer uitproberen – weet dat een volle beker ongekookte rijst precies genoeg is voor een maaltijd voor drie personen. Een weegschaal of maatbeker gebruiken, kan natuurlijk ook. Zo hou je nooit restjes over.

Mocht dat wel zo zijn, dan zijn er genoeg mogelijkheden om een restje te gebruiken bij een volgende maaltijd: door soep, bij een omelet of als basis van rijstepap. Ook hiervoor is internet een heerlijke inspiratiebron. Heb je een avontuurlijke bui? Dan zou ik gaan voor Kao Pad, de Thaise gebakken rijst (zie: http://bit.ly/1NzeO2t).

Voor de eenden in het park is dat allemaal niet aan de orde. Een week later ren ik weer langs hun stekje. De rijst is weg; ze hebben flink doorgegeten.